Replies (5)
นึกถึงตอนช่วงสอบของมหาลัยเลยครับ พยายามจำเลคเชอร์ที่ตัวเองสรุปให้เป็นภาพเพื่อให้จำได้แบบรวบรัด แต่สิ่งที่ผมจำได้แม่นจริงๆ ไม่ใช่เลคเชอร์ที่พยายามจะจำ แต่คือห้วงอารมณ์ ความรู้สึก เหตุการณ์ต่างๆ บรรยากาศ การหนีผู้คนเพื่อให้มีสมาธิในการอ่าน
GN ครับ 💤
‘ความรู้’ ที่มัน ‘สึก’ ลงไปในความทรงจำ
มันฝังจำเหตุการณ์ เหมือนร่องลึกในแผ่นเสียงเพลง มันชัดเจนเสมอ ถ้านึกถึง
บางสิ่งอยากลืมกลับจำครับ ชีวิตก็เป็นอย่างนี้
จำเป็นภาพ อันนี้ก็เป็นอีกเทคนิคหนึ่งครับ
เคยอ่านเจอจากหนังสือของ เดล คาเนกี้
ผมเรียนสายกราฟิกครับ อยู่กับองค์ประกอบภาพสไตล์สตอรี่บอร์ด จำเป็นภาพแบบ capture จะได้องค์ประกอบทั้งแผ่นกระดาษเลย ไวดีสำหรับการจำแบบรวบรัด แต่ก็ไม่การันตีว่าจะจำได้นานเท่าไหร่ครับ บางทีจำได้แค่กระดาษ เนื้อหาหาย 5555555
