Siamstr เป็นบ้านหลังที่สองของผม ผมขลุกกับมันแทบทั้งวันจนเมียกับแม่ด่า ผมไม่เคยใส่หูฟังตั้งใจฟังเรื่องราวในไลฟ์ขนาดนี้ มันมีเรื่องราวที่ผมอยากรู้เต็มไปหมด แต่ผมเป็นคนที่เคลื่อนไหวตลอดเวลา บางทีขับรถ บางทีเดินจะชนเสาที่สยาม เผลอหลับบ้างบางทีตอนกลับมาอยู่ที่บ้านจากความเหนื่อยล้า เหตุการณ์ที่ยกตัวอย่างมาพวกนี้ เลยอาจจะเป็นตัวขัดขวางให้ผมเรียนรู้ได้ไม่เต็มที่มากนัก แต่ผมคงเลิกโทษฟ้าดินแล้วหล่ะ โอกาสแต่ละวันมันมีแค่นี้ ผมก็จะทำแค่นี้ แต่ผมจะสั่งสมมันไปเรื่อยๆ . ใช่ครับ...เวลาจิตผมมุ่งตรงอยู่กับอะไรผมจะไม่สนใจสิ่งรอบตัวเลย ผมต้องบาลานซ์ชีวิตประจำวันกับความกระหายที่จะเรียนรู้สิ่งใหม่ๆของผมให้มันพอดี ผมรู้ตัวเอง ผมเป็นคนบ้าที่บ้าอะไรซักอย่างแล้วจะบ้ามาก . แต่ผมไม่ใช่คนที่เรียนรู้อะไรเร็วนะ แต่ผมทำไม่หยุด ผมใส่จนสุดถ้าผมมีโอกาสแม้แต่แค่นิดเดียวและถ้าผมคิดว่าตัวเองพอจะมีความสามารถพอที่จะทำอะไรได้ ผมก็จะพยายามทำมันให้สำเร็จเป็นรูปเป็นร่างบ้างซักที . ช่วงที่อยู่ในกลุ่มSiamese Bitcoiners ผมก็พยายามเรียนรู้อยู่ในกลุ่มนั้น แต่ด้วยความที่เราไม่รู้จักใครเลยในนั้น ทำให้เราไม่กล้าถามมากเท่าไหร่ การเรียนรู้ของเราจึงกลายเป็นนั่งอ่านสิ่งที่คนอื่นพิมพ์คนอื่นคอมเม้นท์กันมากกว่า ผมรู้สึกว่ามันไม่ค่อยใกล้ชิดกันเท่าไหร่ . แต่ในSiamstr ไม่ใช่อย่างงั้นที่นี่เหมือนโรงเรียนกินนอน ผมเคยรู้สึกว่าที่นี่เหมือนเมืองหุ่นยนต์ตามร้านขายของเล่นที่สะพานเหล็กที่จะฉายตาเลเซอร์เวลากดปุ่มเปิดสวิทช์ เพราะรูปหน้าโปรไฟล์ของแต่ละคนช่วงนั้นแทบไม่มีหน้าจริงๆกันเลย ทะมึนทึนกันมากๆ . และผมก็เคยแอบคิดว่าพวกนี้เค้ามีหัวใจป่าววะ แล้วผมจะคุยกับพวกRobotพวกนี้ยังไงวะ แต่พอได้ทักทายจริงๆบางคนก็เป็นพวกกรอบนอกนุ่มในนะ . หลังจากที่ผมนั่งรถทัวร์พร้อมกระเป๋าหนึ่งใบมาลงที่โรงเรียนที่เหมือนบ้านแห่งนี้ผมก็คิดว่าผมจะเคลื่อนไหวยังไง มันมีอะไรให้ทำบ้างว้า ปุ่มเปิ่มแม่งก็เต็มไปหมดเลย . แรกๆที่ผมเข้ามาผมจึงลงรูปแค่อย่างเดียว รูปแรกที่ผมลงผมจำได้แม่นเลย เป็นรูปที่ผมจูงมือกับลูกผมอยู่ในโรงเรียน #ใช่ผมเกาะลูกแดก ผมขายความอบอุ่นในตัวเองก่อน . หลังจากนั้นผมก็โชว์รูปว่าผมมีWallet of satoshi ใช่ผมโหลดไว้นานแล้ว แต่ผมไม่รู้จะใช้มันที่ไหน ตอนนั้นผมรู้สึกเท่มากๆ แต่หลังจากนั้นผมก็ไปเจอเรื่องMempool เรื่องNip และCodeต่างๆที่ไม่รู้เรียกว่าอะไรอีก🤤ตายโหงตายห่ากันไปเลยทีเดียว . ที่นี่เป็นที่เรียนรู้ที่ดีสุดๆสำหรับผม ผมได้ลองหัดเขียนบทความได้ลองนู่นลองนี่และก็มีคนที่ผมไม่รู้จักมาสอนผม อิห่าใครวะผมรู้จักแต่อาจารย์ตั๊ม . แต่สุดท้ายผมเพิ่งรู้ว่าคนพวกนี้เป็นคนสำคัญในนี้ ใครบ้างเค้าก็คงรู้อยู่แล้วหล่ะ ขอบคุณมากๆนะครับ เห็นผมเล่นๆแต่เวลาเอาจริงผมไม่เล่นนะครับ . สุดท้ายผมจะพยายามตามทุกคนในนี้ให้ทัน ขอบคุณสำหรับทุกเรื่อง ผมไม่เคยเสียดายSats ที่ผมZaps ไปเลย . ด้วยรักและมันม่วง . T.tukjedsadatik