Patch Note ของฉัน (ในวันที่ฟีดไม่เคยหยุด) บางทีผมก็อยากเห็น patch note ของชีวิตตัวเอง เด้งขึ้นมาเตือนเบาๆ บนหน้าจอตอนเช้า v.7.12 ลดบั๊กขี้กังวล, เพิ่มฟีเจอร์ยิ้มสุภาพ, ปรับปรุงความเร็วในการแกล้งทำเป็นโอเคขึ้น 0.3 วินาที เราอาจจะขำกับมัน แต่ลึกๆ แล้วมันก็คล้ายกับความจริง แค่คอมเมนต์เดียวในโลกออนไลน์ เราก็อาจเปลี่ยนเวอร์ชันไปโดยไม่รู้ตัว เหมือนโมเดล AI ที่ถูกป้อนข้อมูลใหม่เข้าไปตลอดเวลา เราเองก็ถูกป้อนด้วยยอดไลก์ ด้วยแววตาของคนตรงหน้า ด้วยคำกระซิบของใครสักคน จน.. ฉันวันนี้ ไม่เหมือนฉันเมื่อวานอยู่เรื่อยไป ฟีดในมือเราเลื่อนไม่หยุด ชีวิตก็เหมือนกัน โลกสั้นลงทุกวัน เช้าเป็นโหมดหนึ่ง เย็นก็เป็นอีกโหมด หน้าจอชีวิตสลับฉากไวกว่าใจจะตามทัน สนามจริงๆ ของเราวันนี้อาจไม่ใช่พื้นดิน มันอาจเป็นโซเชียลคอมเมิร์ซที่วิ่งฉิวอยู่ในจอ รอให้เรากด CF อะไรบางอย่างเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของตัวตนชิ้นต่อไป บางคืน... ผมเห็นคลิปคนธรรมดากลายเป็นคาแรกเตอร์เต้นตามจังหวะเพลงได้ในไม่กี่คลิก ภาพนิ่งถูกใส่ชีวิต รอยยิ้มถูกกำกับท่า เพิ่มได้จากปลายนิ้ว เหมือนโลกกำลังชวนให้เราดัดท่าทางของตัวเองให้เข้าจังหวะกระแส แล้วเรียกสิ่งนั้นว่าตัวตน ทั้งที่จริงมันอาจเป็นแค่อนิเมชันชั่วคราวอีกเฟรมหนึ่ง ที่ถูกสร้างขึ้นมาเพื่อการนั้นโดยเฉพาะ เช้าวันถัดมา.. เพื่อนก็ส่งลิงก์ดูดวงด้วย AI มาให้ ผมแอบหัวเราะเบาๆ ในใจ เดี๋ยวนี้เราถึงขั้นต้องจ้างบอทมาคาดเดาอนาคตแทนหัวใจตัวเองแล้วหรือ แต่พอมองให้ลึกลงไป.. มันก็สะท้อนความกลัวที่แสนจะเป็นมนุษย์ เราแค่อยากมั่นใจว่าก้าวต่อไปจะไม่พลาด เลยขอยืมเสียงของเครื่องจักรมาปลอบมือที่กำลังสั่นของตัวเอง ระหว่างที่นิ้วโป้งปัดผ่านโพสต์ถัดไป ผมเงียบลงนิดหนึ่ง แล้วถามตัวเองง่ายๆ ว่า.. วันนี้ ฉันที่กำลังลอยขึ้นมาบนฟีด คือผลรวมของอะไรบ้าง? ของความทรงจำเมื่อวาน? ของโฆษณาที่เพิ่งเห็น? ของคำกระซิบจากคนรัก? ของเทรนด์ที่ทุกคนกำลังพูดถึง? หรือของตัวเลข reach ที่เราเผลอเชื่อว่ามันคือคุณค่าของเราเอง? แล้วพอเลื่อนไปอีกโพสต์… ฉันคนเมื่อครู่ ก็ละลายหายไปแบบไม่ต้องมีพิธีรีตอง ไอ้การ.. ละลายหายไป นี่แหละครับ ที่น่าสนใจ เมื่อก่อนเราอาจจะมองว่ามันคือบั๊กของชีวิต เป็นความไม่มั่นคงที่เราต้องรีบซ่อม รีบหาอะไรมาเกาะยึดไว้ แต่ถ้ามันไม่ใช่บั๊กล่ะครับ? ถ้ามันเป็นฟีเจอร์หลักของระบบปฏิบัติการที่ชื่อว่า ชีวิต ตั้งแต่แรกเลยล่ะ? บางที.. ตัวเรา อาจไม่เคยถูกออกแบบมาให้เป็นก้อนหินที่คงทนถาวร เราอาจถูกออกแบบมาให้เป็นเหมือนกระแสข้อมูลในฟีดที่ไหลผ่านไปเรื่อยๆ การเกิดขึ้นของฉันในแต่ละขณะจึงไม่ใช่การดำรงอยู่ แต่เป็นเพียงการปรากฏตัวชั่วครู่ เหมือนโพสต์ที่ลอยขึ้นมาให้เราเห็น แล้วก็เลื่อนผ่านไปเมื่อถึงเวลา หน้าที่ของเราอาจไม่ใช่การพยายามก่อร่างฉันที่แข็งแกร่งที่สุด มันอาจเป็นการเรียนรู้ที่จะไหลไปกับเวอร์ชันที่ปรากฏขึ้นในแต่ละขณะอย่างเข้าใจที่สุดต่างหาก ผมยังไม่ได้คำตอบหรอกว่า ผมคือใคร? แต่เริ่มชอบคำถามที่มันนุ่มนวลกับหัวใจกว่านั้น วันนี้.. จะปล่อยให้เวอร์ชันไหนของผมได้มีชีวิต? “เราอาจไม่ใช่คนเลื่อนฟีด แต่เป็นเพียงโพสต์หนึ่งที่กำลังถูกเลื่อนผ่าน” #JakkGoodday #อนัตตา #SIAMSTR