พลิกโลก เหนือความคิด (3) พญามาร พญามารหรือโจร คือตัณหาความอยากของเรานั่นเอง มันสร้างความเดือดร้อนให้แก่เราเหมือนกับโจรเช่น เราติด บุหรี่ เราก็ต้องเสียเงินที่เราหามาด้วยความเหน็ดเหนื่อย หลังสู้ฟ้าหน้าสู้ดิน ไปซื้อบุหรี่มาสูบพอรู้สึกอยากสูบแล้วบุหรี่ซองละเท่าไหร่และสูบวันละกี่ซอง นี่ถ้าเรามีหูทิพย์ตาทิพย์เราก็มองเห็นและได้ยินเสียงโจรมันพูดว่า, อยากไปดูอยากไปฟังอยากไปสูบ เราก็กำจัดมันเสีย โดยไม่ทำไปตามอำนาจของความอยากนั้น และเราก็ไม่ต้องไปเสียทรัพย์ โจรที่เป็นตัวเป็นตนทุกคนมองเห็นได้ ปราบได้ง่ายแต่โจรที่อยู่ภายในจิตใจนี้ มองไม่เห็นหรือเห็นยาก ปราบยาก ผู้ใดมีโจรอยู่ในจิตใจหูตาจะพร่ามันเห็นไม่ชัด มองหน้าคนไมเ่ป็นคน เห็นหน้าเพื่อนเป็นหน้าผีหน้ายักษ์ไปก็มีเคยได้ยินไหม คนที่เขากำำลังทะเลาะกัน เขาพูดว่า เดี๋ยวโกรธขึ้นมามองไม่เห็นนะ บ้างก็ว่ามองเห็นเท่าข้อมือ บางคนก็ว่าเห็นเท่าแสงหิ่งห้อย นี่เป็นเพราะความโกรธเกิดขึ้นในจิตใจ โกรธมากๆขึ้นมามองไม่เห็นเลย มันมืดบอดเมื่อมองไม่เห็นก็ชกต่อยเตะตีกัน คงจะพอเข้าใจได้แล้วว่า ก่อนที่คนจะวิวาทกันได้นั้น เนื่องมาจากมีโมหะความหลงผิดเข้าครอบงำจิตใจ คนเหล่านี้จึงไม่สามารถมองเห็นนรกสวรรค์ได้ ก่อความเดือดร้อนให้แก่สังคม เป็นคนไม่มีศีลมีธรรมเป็นคนบาป เมื่อไม่มีศีลไม่มีธรรมแล้วจะไปที่ไหนเหล่า ก็ไปตกนรก คนไปตกนรกจึงมีมากเหมือนดังเมล็ดข้าวที่ยัดกระสอบ พระพุทธเจ้าเปรียบเทียบว่า คนไปตกนรกมีมากเปรียบเทียบได้กับขนโค ส่วนคนไปสวรรค์เปรียบเทียบได้กับเขาโค ทรัพย์ของคนมีบุญ คนมีศีลมีธรรมมีบุญจะมองเห็นทุกอย่างแจ่มชัดตามความเป็นจริง คือ เห็นคนเป็นคน เห็นสัตว์เป็นสัตว์เห็นภริยาเป็นภริยา เห็นบุตรเป็นบุตร เห็นเพื่อนเป็นเพื่อนจึงไม่มีการเบียดเบียนกัน ฟังใครพูดอะไรก็รู้เรื่องเข้าใจ โดยเฉพาะฟังพระธรรมเข้าใจแจ่มแจ้ง เดินตามองค์มรรคได้ถูกต้องเพราะมีหูทิพย์ตาทิพย์จึงมองเห็นทาง ทุกคนเกิดมาแล้วก็ต้องเจ็บตายไป เราจะไปฆ่าไปอิจฉาริษยากันทำไม ? ต่างคนต่างก็ไม่อยากเจ็บไม่อยากตายอยากเป็นคนมีทรัพย์อยากมีความสุข แล้วทำไมจึงยอมให้โจรปล้นเอาทรัพย์ไปเล่า ทรัพย์ภายในที่เรียกว่าอริยทรัพย์คือความสุขความสงบแห่งจิตใจนั้น ทรัพย์ประเภทนี้โจรมีตัวตนขโมยไปไม่ได้แต่โจรโลภะ โทสะ โมหะ ปล้นเอาไปได้สบายๆ อริยทรัพย์นี้เราต้องรักษาด้วยตัวของเราเอง ไม่มีใครช่วยรักษาให้ได้เราต้องรักษาด้วยตัวของเราเอง ไม่มีใครช่วยรักษาให้ได้ รักษาอย่างไร ? รักษาโดยการมองให้ทะลุเข้าไปในจิตใจมีสติกำกับอยู่่ที่ใจตลอดเวลา คำสอนของพระพุทธเจ้าทั้งแปดหมื่้นสี่พันพระธรรมขันธ์ก็รวมอยู่เพียงจุดนี้จุดเดียว เป็นจุดที่เรียกว่า ตัวชีวิตจิตใจของเรานี่เอง เดิมชีวิตของคนทุกคนไม่มีความทุกข์ หากแต่ว่าเราหลงผิด โลภะ โทสะ โมหะ จึงเกิดขึ้น ผลจึงทำให้เราได้รับทุกข์ พวกเราที่นั่งฟังอาตมาพูดอยู่ขณะนี้ ขอให้ฟังด้วยสติ สมาธิ ปัญญา พิจารณาตัวเองไว้ทุกขณะ จะได้ไม่เป็นคนลืมตัว ไม่ประมาท พระพุทธองค์ตรัสไว้ว่า คนประเภทแม้มีชวิตอยู่ก็เหมือนตายแล้ว เพราะบุคคลเหล่านี้มีแต่ทำความชั่วพูดชั่วคิดชั่ว มันเหม็น คนไม่มีศีลมีธรรมนึ่เป็นคนเหม็น ส่วนคนมีศีลมีธรรมเปรียบเหมือนดอกไม้ที่สวยที่หอม เพราะมีแต่ความยิ้มแย้มแจ่มใสน่าดูน่าชม เปรียบได้กับดอกไม้ที่ขอเอาไปบูชาพระ ส่วนธูปสามดอกที่จุดบูชาพระนั้น ก็หมายถึงการทำดีทางกาย-วาจา-ใจ ถ้าใจคิดดีก็หอม เปรียบเหมือนธูปหอม คิดดี-หมายถึงใจที่ไม่มี โลภะโทสะโมหะ เทียนสองเล่ม หมายถึง ตาสองตาหูสองหูดูอะไรฟังอะไรเห็นตามที่้เป็นจริง ฟังสัจธรรมให้เข้าใจเป็นตาทิพย์หูทิพย์ ขอให้พยายามฝึกสติกันทุกอิริยาบถ ให้รู้สักตัวอยู่ทุกขณะเห็นจิตเห็นใจตัวเองอยู่ตลอดเวลา จึงจะเรียกว่าคนมีหูทิพย์ตาทิพย์ อาตมาขอให้ท่านได้มีหูทิพย์ตาทิพย์กันบ้าง แม้น้อยๆ ก็ยังดี อย่าพากันฆ่าสัจจ์ของตัวเองกันเสียหมด นี่ก็เห็นว่าพอสมควรแก่เวลาแล้ว ขอจบเสีย #Siamstr #Realism ที