จริง ชีวิตมนุษย์สุดท้ายแล้วมันก็คือการตอบคำถามให้กับชีวิตว่าความหมายที่เราให้คืออะไร การเข้าระบบไป 10 กว่าปี แล้วถูกต้อนให้ไปในทางเดียวกัน มีทางเลือกที่จำกัด ปิดแคบความคิดความฝัน ออกมาทำสิ่งที่ตัวเองไม่รู้ว่าชอบหรือไม่ แต่ต้องทำเพื่ออยู่รอดไล่ล่าเงินส้นตีนที่เป็นตัวต้นเหตุให้หยุดทำงานไม่ได้ หมดกันความเจริญก้าวหน้า ความใฝ่ฝันที่แท้จริง วัยเด็กแม่งคือวัยที่กล้าสุดๆแล้ว วัยบ้า มันอยากทำอะไรไปหมด แรงมันล้น มันอยากวิ่งไปสุดขอบโลกเพื่อหาสิ่งที่สนุก เป็นไฟให้กับชีวิต ถ้ารอจนออกจากระบบแล้วมาหาที่หลัง นอกจากเวลาน้อยลง ความรับผิดชอบที่เพิ่มขึ้น ไฟแม่งก็เริ่มมอดแล้ว วิธีที่มองโลกมันหม่นกว่าเดิม ได้เพียงแต่หาความสุขชั่วคราวเพื่อให้โลกแม่งน่าอยู่มากขึ้น และ ชีวิตที่เคยมีความหมาย ก็เริ่มไร้ความหมายลง จนกระทั่งเสื่อมทรามไปในที่สุด คนบางคนฉุดตัวเองขึ้นมาได้ ในขณะที่บางคนก็จมลงไปในก้นบึ้งของความทุกข์และความสูญสลาย
อะไรวะ เก็บกด
