แค่เรื่องเล่าจากคนที่ยังเดินอยู่บนทางธรรมะ…
ผมเคยหันหลังให้พุทธศาสนา
ไม่ใช่เพราะไม่ศรัทธา แต่เพราะติดใจบางเรื่องเล็ก ๆ อย่าง “ดอกบัวเจ็ดดอก”
มันฟังดูแปลก และผมก็รู้สึกว่า ถ้าเรื่องแค่นี้ยังไม่เข้าใจ จะไว้ใจอย่างอื่นได้ยังไง?
ช่วงหนึ่งผมเห็นคนมากมายทะเลาะกันด้วยพระไตรปิฏกคนละฉบับ
ฟังดูเหมือนศรัทธา แต่บางครั้งมันกลายเป็นการแข่งขัน
เล่มที่ดูจะ “ชนะ” ในวันหนึ่ง พอเวลาผ่านไปก็เงียบหาย
และที่น่ากลัวกว่าความไม่รู้ คือความมั่นใจว่า “เรารู้แล้ว”
ผมเริ่มคิดว่า…บางที การคิดว่าเราเจอธรรมะแล้ว อาจทำให้เราไม่ได้ฟังอะไรอีกเลย
ผมไม่มีคำตอบนะครับ
แค่อยากเล่าว่า ทุกวันนี้ผมยังฟังอยู่ — ไม่ใช่เสียงจากภายนอก
แต่คือเสียงในใจเงียบ ๆ ที่ถามว่า “เราเข้าใจจริงไหม?”
ธรรมะอาจไม่ใช่สิ่งที่ต้องวิ่งหา
แต่มันอาจโผล่มาตอนที่เราเงียบพอ…ที่จะฟัง
⸻
แชร์ไว้ ไม่ใช่เพราะผมรู้แล้ว แต่เพราะผมยังเรียนรู้อยู่
และถ้าคุณกำลังเดินอยู่เหมือนกัน — ยินดีที่เราสวนทางกันในความเงียบนี้ครับ
#siamstr

