ดูแล้วเขินเฉย ลุงตายไปแล่ววว #babymonster

#THON104 รวมตัวชาวบิตคอยน์ฝั่งธน ครั้งที่ 4 วันศุกร์ที่ 17 มกราคม 2568 เวลา 19.00น. เป็นต้นไป ร้านนาริตะ อิซากายะ ใกล้ MRT บางพลัด (ลิ้งก์ในคอมเมนต์) มาพบปะแลกเปลี่ยนเลือดสีส้มในตัวกันครับ หัวเรื่อง (เผื่อไม่มีเรื่องจะคุย) - Blocksize War กับนิยาย Foundation - การทำงานของ BTC node จากสื่อการสอนแบบ LARP - การใช้งาน BTC ปัจจุบัน ถือว่ามีเสรีภาพหรือไม่ หรือเรื่องอื่นๆ ตามบรรยากาศและความสนใจแต่ละท่าน ***English Version*** #THON104 Bitcoiner meetup for Thonburian #4 Friday 17th January 2025 19.00 at Narita Izakaya MRT Bang Phlat (link in comment) Come and share our orange world view together Topics (in case of dead air) - Blocksize war and Foundation - “How BTC node works” from LARP learning workshop - Do we have freedom to use BTC today? or any topics please feel free to share #siamstr *****พูดคุยแลกเปลี่ยนสอบถามเพิ่มเติม****** ลิ้งก์ไลน์โอเพนแชทในคอมเมนต์ Line Group Open Chat for BTC Thonburian link in comment

zap ใน WOS ไปแล้ว สำเร็จแล้ว แต่ไม่ขึ้นในโพสครับ

ตั้งแต่บริษัทขาดทุน ทำให้ไม่ต้องจ่ายภาษี แต่กลับมีเงินสดหมุนเวียนเยอะขึ้น ทำให้การเงินคล่องกว่าเดิม ลองมา 2 ปีละ ตลกดี

#เขียนขีดอิสระ วันที่ 55 #siamstr ทำได้ขนาดนี้เลยเหรอ บางทีเราก็ไม่คิดว่า เรื่องบางเรื่องจะเป็นไปได้ จนกระทั่งเราเห็นคนที่ทำได้กับตาตัวเอง แม้ว่าการได้รับรู้ถึงการก้าวข้ามขีดจำกัดของมนุษย์ผ่านสื่อต่างๆ จะน่าทึ่งแล้ว นักวิ่งที่ทำลายสถิติโลก จรวดที่ลงจอดได้เอง การค้นพบสิ่งใหม่ที่ทำให้มนุษย์อายุยืนมากขึ้น แต่การได้เจอคนตัวเป็นๆ ต่อหน้าต่อตา ที่ทำบางสิ่งบางอย่างได้เก่งกว่าผู้คนส่วนใหญ่ มีพลังอย่างมาก มากจนเราเชื่อไปเองว่า ถ้าเราพยายามมากพอ สักวันเราก็จะทำได้เช่นกัน มากจนเรางงว่า ทำไมเราถึงเคยคิดว่า มันทำได้ยากหรือเป็นไปไม่ได้ มากจนทำให้เชื่อต่อไปเองว่า ถ้าพยายามมากพอ ทุกสิ่งก็อาจเป็นไปได้ การปฏิสัมพันธ์กับผู้คน ทำให้ขยายเขตความเป็นไปได้ ทั้งในแง่ศักยภาพของตัวเราเอง และในแง่การร่วมกันทำอะไรบางอย่าง

#เขียนขีดอิสระ วันที่ 54 #siamstr unforced error เป็นตัวชี้วัดหนึ่งในกีฬาตีโต้กัน เช่น เทนนิส แบดมินตัน ปิงปอง นับเมื่อมีการตีพลาดเอง เช่น ตีออก ติดเน็ต โดยไม่ได้ถูกกดดันจากการตีของฝ่ายตรงข้าม มือสมัครเล่นกับมืออาชีพ มือใหม่กับมือเก่า มีความแตกต่างในเรื่องนี้ชัดมาก แค่ผู้เล่นที่เชี่ยวชาญกว่า ไม่ได้ทำอะไรผิดพลาด อีกฝ่ายก็ทำผิดพลาดและเสียแต้มไปเอง จนชนะได้อย่างไม่ยากเย็น พอมองออกมาเปรียบเทียบกับเรื่องต่างๆ ของชีวิต บางครั้งเราก็เผลอตีออกนอกสนามไปเอง ทั้งที่ไม่ได้มีอะไรมากดดัน เลือกผ่อนคลายมากกว่าตั้งใจทำอะไรบางอย่าง ทั้งที่ไม่ได้เครียดจากสิ่งใดๆ เลือกความขี้เกียจมากกว่าความขยัน ทั้งที่ไม่ได้เหนื่อยอะไร เลือกกินอาหารไม่ดีต่อสุขภาพ ทั้งที่ไม่ได้หิวอะไร เลือกนอนดึก ทั้งที่ไม่ได้มีอะไรต้องทำแล้ว เลือกปล่อยเวลาไปอย่างไร้คุณค่า ทั้งที่เพิ่งได้พักผ่อนอย่างเต็มที่แล้ว ช่วงเวลาที่ชีวิตไม่ได้ส่งอะไรมากดดันเรา แต่กลับเลือกทางที่ทำให้เราเสียแต้มเอง ผู้ที่เชี่ยวชาญกว่า หรือผู้ที่ประสบความสำเร็จ รู้เรื่องนี้ดี เลือกใช้เวลาไปกับสิ่งที่มีคุณค่า ไม่ยอมให้ตีเสียแต้มเอง หากมองในทางพุทธ สิ่งแรกที่ควรมีก่อนคือ ศีล ข้อห้ามในการทำให้ชีวิตตนเองตกต่ำลง จากการเบียดเบียนผู้อื่นและตนเอง นั่นคือ ระวัง unforced error ในการสร้างวิบากที่ไม่ดี ในละครหลังข่าว ก็มีเรื่องราวทำนองนี้บ่อย ตัวร้ายเลือกทำในสิ่งที่ไม่ดีจนแพ้ภัยตัวเอง หรือแม้กระทั่งในวงการธุรกิจหรือวงการการเมือง เห็นข่าวได้บ่อยครั้งที่บุคคลที่มีพร้อมทั้งชื่อเสียงและทรัพย์สิน กลับเลือกความโลภ และก็แพ้ภัยตัวเองเช่นกัน ในการตีโต้กับชีวิต บางครั้งก็อาจไม่จำเป็นต้องพยายามกดดันชีวิตมากก็ได้ แค่พยายามประคองให้ไม่ตีออกหรือตีติดเน็ตเอง เลือกทำในสิ่งที่ควรทำ ระวังในสิ่งที่ไม่ควรทำ ยิ่งละในสิ่งที่ไม่ควรทำได้ ก็ยิ่งเสียแต้มน้อยลง ยิ่งมีโอกาสชนะในชีวิตมากขึ้น พอลองคิดดู ให้ความรู้สึกตรงกับคำว่า “พอ” ไม่รู้ทำไม คงเพราะสิ่งที่ไม่ควรทำ มาจากความรู้สึกไม่พอ ไม่ได้เดือดร้อน แต่ก็ยังอยากได้อีก จนทำให้เดือดร้อน รู้จักพอ อาจจะทำให้ชีวิตผิดพลาดน้อยลง และอาจจะทำให้ชนะตัวเองมากขึ้น

#เขียนขีดอิสระ วันที่ 53 #siamstr ผ่อนวันประกันพรุ่ง ลองเปรียบเทียบ การซื้อสินค้าแบบผ่อน คือ การได้สินค้ามาใช้ ก่อนที่เราจะชำระเงินทั้งหมด อาจมีดอกเบี้ย หรือไม่มีดอกเบี้ย ก็ตาม ซึ่งเป็นเรื่องธรรมดาของระบบเศรษฐกิจยุคปัจจุบัน ยุคขับเคลื่อนด้วยหนี้ เป็นการได้ใช้ก่อนได้สร้าง ในยุคที่ไม่นิยมการสร้างหนี้ จะต้องสร้างผลงาน สร้างผลผลิตก่อน และสะสมจนมากพอ จึงจะมีอำนาจในการจ่าย แล้วจึงได้มาซึ่งสินค้าและบริการ เป็นการสร้างก่อนจึงจะได้ใช้ พอมาลองเทียบกับงานที่อย่างไรก็หลีกเลี่ยงไม่ได้ แต่กลับไม่ลงมือทำ เมื่อถึงเวลาที่จัดสรรไว้หรือมีช่วงเวลาที่สามารถทำได้อยู่ ใช้เวลาไปกับการทำเรื่องอื่นๆ ที่ไม่มีสาระหรืออาจจะมีสาระมากกว่าก็ตาม เราได้เอาเวลาของวันพรุ่งนี้ มาใช้ก่อนที่จะสร้าง หากมองว่า การสะสางงานที่ตั้งใจไว้ คือ การสร้างเวลาสำหรับวันถัดไป คล้ายกันกับการซื้อสินค้าแบบผ่อนหรือไม่ งานที่จำเป็นถูกสั่งสมคั่งค้าง ก่อตัวใหญ่ขึ้น ซับซ้อนมากขึ้น อยู่ภายในจิตใจ ถูกดอกเบี้ยเล่นงานเสียแล้ว ความไม่เป็นอิสระ ไม่สบายอกสบายใจ ขณะทำสิ่งอื่น ความเฉยชาต่อภาระหน้าที่ที่ควรกระทำ ความไม่มั่นใจต่อความสามารถในการทำสิ่งใดให้สำเร็จ ยิ่งจ่ายช้า ไม่ยอมจ่าย ดอกเบี้ยในใจยิ่งสูงเป็นทวีคูณ พฤติกรรมที่เห็นสุขระยะสั้นสำคัญกว่าสุขระยะยาว “สุขชั่วคราว ทุกข์ชั่วโคตร” แอดทอย Datarockie เป็นนิสัยส่วนตัวที่สั่งสมมาตั้งแต่เด็ก ไม่ทำการบ้าน ห่วงแต่เล่นเกม ไปลอกการบ้านเพื่อนตอนเช้าแทน รายงาน โครงงาน สั่งต้นเทอมส่งปลายเทอม ทำก่อนวันส่งคืนเดียว สอบพรุ่งนี้ อ่านคืนนี้ หลับ นิสัยแบบนี้หลอมรวมร่วมกับนิสัยอื่น เติบโตขึ้นเป็นตัวเรา แต่กลับสอดคล้องกับพฤติกรรมของระบบเศรษฐกิจปัจจุบันตั้งแต่ระดับบุคคลไปถึงมหภาค พฤติกรรมกินหวานก่อนอดเปรี้ยว พฤติกรรมที่ใครไม่ทำ ก็อยู่ได้ยาก การสร้างนิสัยสร้างก่อนค่อยใช้ จึงรู้สึกเหมือนทวนกระแส ทั้งกระแสความรู้สึกภายในตัวเองที่สะสมมานานและกระแสสังคมที่หมักหมมมานานยิ่งกว่า แต่หากทำได้ คงมีค่ามหาศาล เพราะเป็นสิ่งหาได้ยาก ทำได้ยาก และถ้าโชคดี คงได้เจอกับกลุ่มเพื่อนร่วมทวนกระแส ทวนกระแสนิสัยของเราเองและกระแสเศรษฐกิจที่กำลังผิดเพี้ยน

#เขียนขีดอิสระ วันที่ 52 #siamstr เล็ก ใหญ่ วัดที่ใจ ใจที่สละได้ เสียหายแค่ไหนก็เป็นเรื่องเล็ก ใจที่สละไม่ได้ แม้ไม่เสียอะไรเลย ก็เป็นเรื่องใหญ่ ระยะเวลาพาให้ใจเปลี่ยน เรื่องใหญ่บางเรื่องก็กลายเป็นเรื่องเล็ก เรื่องตอนนี้มักใหญ่ที่สุด เพราะจริงๆ แล้ว มันก็ไม่มีเรื่องตอนอื่น เรื่องที่ผ่านมา ใหญ่แค่ไหน มันก็จะเล็กลงเรื่อยๆ เรื่อยๆ จนไม่ได้สำคัญอีกต่อไป เรื่องที่ยังไม่ถึง บางทีก็ใหญ่มาก พอถึงเวลากลับเล็กนิดเดียว บางทีก็ใหญ่ขึ้นไปอีก เรื่องของเราใหญ่กว่าของคนอื่นเสมอ ยิ่งตอนหิว โมโห ยิ่งใหญ่ที่สุด ยิ่งใหญ่ยิ่งบังตา ไม่เห็นคนอื่น ไม่เห็นกระทั่งความน่าเกลียดของตัวเอง เรื่องคนอื่นเป็นเรื่องเล็ก ไม่ใช่ของเรา ไม่เกี่ยวกับเรา เรื่องไม่ดีมักจะใหญ่กว่าเรื่องดีๆ เรื่องดีๆ ไม่ต้องทำอะไร เรื่องไม่ดีต้องจัดการ ไม่ชอบเรื่องใหญ่ๆ วุ่นวาย ลำบาก ต้องจัดการ ต้องแก้ไข ต้องดูแล แต่เลือกไม่ได้ ทุกเรื่องไม่ใช่เรื่องเล็ก ไม่ใช่สิ่งที่ยอมสละได้ เจอเรื่องใหญ่แปลว่า ใจเล็กกว่า ใจไม่พร้อม ใจต้องฝึก เมื่อฝึก ใจใหญ่ขึ้น กว้างขวาง เรื่องก็ดูเล็กลง เรื่องใหญ่ บอกให้รู้ว่า ใจยังเล็ก ใจยังแคบ และใจยังเป็นของเรา ใจของเรา ทุกเรื่องก็เป็นของเรา ใจไม่ใช่ของเรา ทุกเรื่องก็ไม่ใช่ของเรา

#เขียนขีดอิสระ วันที่ 51 #siamstr อยู่ตรงนั้น เพื่อใครสักคน อย่างน้อยก็ตัวเราเอง เริ่มจากเป็นที่พึ่งให้ตัวเอง ในวันที่ทุกข์ระทมที่สุด ได้เข้าใจตัวเราบ้างหรือไม่ หรือมัวแต่ปล่อยให้คนที่เรารักที่สุดนี้ จมอยู่กับความทรมานอย่างไม่ลืมหูลืมตา เค้าเป็นอะไร รู้สึกอย่างไร อยากจะจัดการความรู้สึกอย่างไร ดึงสติกลับมา แล้วถามตัวเองอย่างเพื่อนที่ดีคนนึง อยู่ตรงนั้น เพื่อคนที่เรารัก เป็นอะไรรึเปล่า อยากเล่าให้ฟังมั้ย รู้สึกอย่างไร บางครั้งอาจไม่มีเสียงตอบ หรือก็ไม่ได้เข้าใจอะไรเลย แต่อย่างน้อย อยู่ตรงนี้นะ อยู่ด้วยกัน แม้กระทั่ง อยู่ตรงนั้น เพื่อความฝัน บางทีก็ไม่รู้หรอกว่า จะอยู่ตรงไหนกันแน่ เพราะฝันนั้นเปลี่ยนเสมอ และฝันที่เป็นฝัน มันมักจะมั่วซั่ว สะเปะสะปะ ต่างจากฝันที่ตั้งใจเลือกออกมาสักอัน แต่เพราะฝันกับจริงนั้นต่างกัน ความจริงนั้นใช้เวลา ความจริงจึงต้องอยู่แค่ที่เดียว อย่างน้อยก็ชั่วเวลาหนึ่ง เพื่อให้ฝันเป็นจริง เพื่อให้ฝันของเรารู้ว่า อยู่ตรงนี้นะ จะไปไหนมาไหนก็ได้ แต่ต้องกลับมาตรงนี้นะ ถึงจะเจอกับความจริง แม้กระทั่ง อยู่ตรงนั้น เพื่อตัวเราและทุกคน เพราะโลกต้องการที่พึ่ง ไม่เรื่องใดก็เรื่องหนึ่ง เลือกที่ยืนของเราบนโลก ที่ที่อยู่ได้ตลอดชีวิต หรือก็ส่วนใหญ่ ถ้าอยู่ได้นานพอ สม่ำเสมอ ผู้คนก็จะมาหา ทั้งแนะนำและขอคำแนะนำ อยู่อย่างมีความสุข อยู่อย่างเป็นอิสระ แต่ต้องกลับมาอยู่ตรงนั้น ที่ที่ทุกคนมั่นใจว่า จะเจอกับเราอย่างแน่นอน เพราะมีแค่เราเท่านั้น ที่อยู่ตรงนี้ได้

#เขียนขีดอิสระ วันที่ 50 #siamstr วันนี้ทำให้เมื่อวานผิดหวัง กี่ครั้งที่วางแผนจะทำอะไรแล้วไม่ได้ตามที่ตั้งใจ ความรู้สึกผิดต่อตนเอง ควรให้อภัยหรือเฆี่ยนตี หรือคุยอย่างผู้มีอารยะ อาจเป็นสาเหตุให้ไม่อยากจัดการเวลา เพราะกลัวความล้มเหลว ไม่มั่นใจในความสามารถของตัวเอง ความมั่นใจในตัวเองลดลง การเลือกกระทำบ่งบอกว่า เคารพตัวเองมากแค่ไหน แต่เมื่อวาน ไม่มีทางรู้เลยว่า วันนี้รู้สึกอย่างไร ไม่ควรให้เมื่อวานเป็นผู้ตัดสินฝ่ายเดียว สถานการณ์ของวันนี้นั้นอาจต่างจากที่คาด กระนั้นก็รู้แก่ใจว่า เงื่อนไขบีบบังคับหรือเป็นเพียงความอยากไม่อยาก แม้เป็นแค่ความไม่อยาก จะยังต้องรู้สึกผิดอยู่หรือไม่ ผลกระทบยิ่งใหญ่เพียงใด อย่างไรก็ผิดต่อคำสัญญา ผิดบ่อยก็รู้สึกล้มเหลวอยู่ภายใน ไร้ซึ่งแก่นแกน สิ่งนี้กระทบต่อความเป็นสุข ความไม่พึงพอใจต่อตัวเอง ทั้งๆ ที่เลือกไม่ลงมือทำ เพราะไม่อยาก ซึ่งน่าจะทำให้พึงพอใจ แต่ก็ทำให้ไม่พึงพอใจที่ผิดต่อตัวเองในเวลาเดียวกัน น่าตลก ตามใจก็กลับทุกข์ ไม่ตามใจก็ไม่พอใจ หรือการเลือกของเรานั้นตื้นเขินเกินไป หากรู้อยู่แล้วว่า ไม่ทางใดก็ย่อมเจอความลำบากใจ สู้เลือกทางที่มีคุณค่าสูงกว่าทางที่ตามใจจะดีกว่าหรือไม่ ปัญหาอาจอยู่ที่วันใด “ใจใหญ่” ยากจะต่อต้าน แล้วยังไม่คำนึงถึงผลลัพธ์ที่เคยเกิดซ้ำแล้วซ้ำเล่า วันนั้นคงต้องให้อภัยตัวเองอีกครั้งและอีกครั้ง อย่าเพิ่งโบยตี เพราะวันที่ใจใหญ่ อาจกำลังต้องการบอกอะไรบางอย่างกับเรา ลองคุยกับเค้าดูก่อน ก็อาจจะดี